รีวิว: Bright Memory: Infinite - รสชาติที่ได้มา

FYQD Studio ได้ผลิต Bright Memory: Infinite ขึ้นมาเพื่อเป็นการตอบสนองต่อคำขอของแฟนๆ โดยตรงสำหรับเนื้อหาเพิ่มเติมใน Bright Memory ดั้งเดิม แต่ตัวเกมส่วนใหญ่เป็นผลงานความรักและโปรเจ็กต์เดี่ยวของ Zeng Xian Cheng ซึ่งแสดงให้เห็นทั้งด้านบวกและด้านลบอย่างเด่นชัด

ไม่มีการเล่าเรื่องมากนักความทรงจำที่สดใส: ไม่มีที่สิ้นสุดแม้ว่าจะมีการพยายามทำก็ตาม ตัวเอก เชเลีย เป็นสมาชิกของ SRO และเธอถูกเรียกเข้ามาในช่วงเวลาว่าง คุณแทบจะไม่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับศัตรูผ่านการบรรยายสรุปของผู้อำนวยการ Chen ซึ่งใช้ได้ผลและไม่ได้ผลเท่ากัน

เมื่อเล่นกับเสียงภาษาอังกฤษ ฉันพบว่าเสียงของผู้กำกับนั้นค่อนข้างดี และบทของเขาก็เขียนได้ค่อนข้างดีสำหรับบทบาทนี้ เสียงของเขาให้ความรู้สึกถึงเรื่องเร่งด่วนที่กำลังได้รับการจัดการอย่างแม่นยำทางการทหารซึ่งสอดคล้องกับเนื้อเรื่องของเกมอย่างสมบูรณ์แบบ

อย่างไรก็ตาม เสียงของ Chen มักจะถูกกลบด้วยเสียงของการกระทำ และแม้ว่าเขาจะพูดในขณะที่คุณไม่ได้อยู่ในการต่อสู้ เสียงรอบข้างก็จะดังขึ้น ทำให้ผู้เล่นไม่ได้ยินส่วนใหญ่ที่เขาพูด คำบรรยายช่วยบรรเทาปัญหานี้ได้ในระดับหนึ่ง แต่คุณไม่สามารถมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้และการอ่านข้อความในเวลาเดียวกันได้ ทำให้นี่เป็นปัญหาแรกที่ชัดเจนที่ฉันพบใน BM:I

ในตอนท้ายของเกม ฉันไม่พบการเผชิญหน้าที่น่าจดจำตามเนื้อเรื่อง แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่คุณสามารถเข้าร่วมในการผจญภัย 120 ถึง 150 นาที ท้ายที่สุด เรื่องราวก็ขาดความสดใส มีจุดสว่างเพียงไม่กี่จุด แต่มีจุดหักมุมที่ดีในตอนท้าย

รูปแบบการเล่นคือจุดที่ Bright Memory: Infinite ควรจะเปล่งประกาย คุณสามารถมองเห็นความทะเยอทะยานและหัวใจอันกว้างใหญ่ที่นักพัฒนาทุ่มเทให้กับการสร้างลูปการเล่นเกมได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ามีมากเกินไปสำหรับนักพัฒนาเดี่ยวที่จะรับมือ และคุณยังสามารถสังเกตเห็นรูปแบบการเล่นที่แสดงรอยร้าวที่ตะเข็บ

ตัวอย่างเช่น มีการเคลื่อนไหวแฟนซีมากมายที่เชเลียสามารถทำได้ เช่น การกระโดดสองครั้ง การพุ่ง และการเลื่อน แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นการเคลื่อนไหวที่แข็งทื่อโดยไม่มีวิธีที่จะเปลี่ยนจากการเคลื่อนไหวประเภทหนึ่งไปยังอีกประเภทหนึ่งได้อย่างคล่องแคล่ว เส้นประจะมีความล่าช้าเล็กน้อยก่อนที่คุณจะสามารถกระโดดได้ หรือคุณจะไม่สามารถแม้แต่จะพุ่งได้ในบางครั้งเนื่องจากรูปแบบการควบคุม คุณสามารถพุ่งไปข้างหลังหรือไปด้านข้างเท่านั้น ไม่ใช่ไปข้างหน้า ซึ่งใช้โอกาสมหาศาลในการฟันศัตรูด้วยการกระทำที่รวดเร็วด้วยคาทาน่าของคุณ

เมื่อพูดถึงอาวุธ พวกมันล้วนน่าใช้และมีบทบาทที่แตกต่างกันออกไป ปืนไรเฟิลจู่โจมและปืนพกอาจจะคล้ายกันเล็กน้อยในบางครั้ง แต่ถึงอย่างนั้น ปืนไรเฟิลก็มีความแม่นยำในการระเบิด ในขณะที่ปืนพกนั้นดีกว่าในการกำจัดกลุ่มศัตรู ต้องขอบคุณความสามารถในการแฉลบ ยิ่งไปกว่านั้น กระสุนพิเศษยังให้อาวุธแต่ละชิ้นมีบทบาทเพิ่มเติม และปืนพกดังกล่าวยังมีส่วนติดใต้ลำกล้องที่เปลี่ยนให้เป็นเครื่องยิงลูกระเบิด ค่อนข้างเจ๋งใช่มั้ย?

ดังที่กล่าวไปแล้ว การเล่นปืนมักจะประสบปัญหาจาก AI ที่เทียบเท่ากับการเจาะกำแพงอย่างโจ่งแจ้ง และพวกมันก็ทำการยิงอย่างไร้เหตุผลแม้ว่าคุณจะอยู่หลังที่กำบังก็ตาม ในทางกลับกัน สิ่งนี้สร้างขึ้นโดยนักพัฒนาเพียงคนเดียว และ AI สามารถนำไปใช้ในเกม Ubisoft ได้อย่างง่ายดายโดยไม่สังเกตเห็นความแตกต่างใดๆ

การยิงปืนยังถูกขัดขวางเพิ่มเติมด้วยการเน้นไปที่การวางทุกสิ่งไว้ตรงกลางหน้าจอของคุณ ซึ่งจะทำให้ยากต่อการหันเหกระสุนของศัตรูด้วยกลไกการป้องกันที่ยอดเยี่ยมสำหรับดาบของคุณ

ในหัวข้อเรื่องเกะกะตรงกลางหน้าจอ มีส่วนลอบเร้นของเกมที่กำหนดให้ผู้เล่นต้องแอบเข้าไปด้านหลังศัตรูอย่างระมัดระวังแต่ทำได้ยากนิดหน่อยเพราะเห็นได้ชัดว่า Shelia ชอบมองมีดปังตอมากกว่าตำแหน่งของศัตรูในเรื่องนี้ สถานการณ์.

การต่อสู้กับบอสเป็นไฮไลท์สำหรับฉันเพราะมันเป็นเพียงส่วนเดียวของเกมที่กระตุ้นให้ฉันใช้เครื่องมือที่มีอยู่ทั้งหมดและผลักดันฉันให้ถึงขีดจำกัด สร้างฉากแอ็กชั่นที่ยอดเยี่ยมในกระบวนการ ซึ่งเป็นสิ่งที่เกมนี้ ทำได้ดีที่สุด น่าเสียดายที่นอกการต่อสู้ของบอส สิ่งนี้ไม่ค่อยเกิดขึ้นเนื่องจากกลไกของเกมค่อยๆ ผลักดันผู้เล่นให้เข้าสู่สไตล์การเล่นที่ช้าและมั่นคง

นอกจากการต่อสู้กับบอสแล้ว กราฟิกยังเป็นจุดที่โดดเด่นสำหรับฉันอีกด้วย เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากที่ได้เห็นคนเพียงคนเดียวสามารถพัฒนาเกมที่มีกราฟิกที่เน้นความสมจริงแต่ยังคงดูน่าทึ่งอยู่ เมื่อสตูดิโอที่ไม่มีทรัพยากรมหาศาลสร้างเกมที่สวยงามได้ ก็มักเกิดจากการเลือกรูปแบบศิลปะที่ยอดเยี่ยม แต่ไม่มีสิ่งใดที่นี่ - FYQD มุ่งสู่ความสมจริงและยังคงมอบสิ่งสวยงามที่จะทำให้ผู้เล่นไม่แยแส

ทั้งคำพูดและภาพหน้าจอในรีวิวนี้ไม่สามารถให้ความยุติธรรมกับกราฟิกได้ แต่แม้ว่าแง่มุมของเกมนี้จะอยู่ในอันดับต้นๆ แต่ก็ถูกระงับด้วยปัญหาหลายประการ หนึ่งในนั้นคือการออกแบบเสียง อย่างน้อยก็บางส่วนบางส่วน

ตัวเสียงเองก็ไม่ได้แย่นัก มันเข้ากันได้ดีกับบรรยากาศของ Bright Memory: Infinite แต่ความไม่สมดุลระหว่างเสียงพูดและเสียงอื่นๆ ที่กล่าวมาข้างต้นทำให้อารมณ์แย่ลง เสียงเชิงพื้นที่มีรอยบุบอยู่ในชุดเกราะเช่นกัน โดยบางครั้งศัตรูจะฟังดูราวกับว่าพวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างจากที่พวกเขาอยู่เมื่อเทียบกับ Shelia

เมื่อคุณรวมทั้งสองเข้าด้วยกันและเริ่มดูความต้องการของระบบและประสิทธิภาพในที่สุดของเกม ยังคงเป็นสิ่งที่ต้องพิจารณา มันยากที่จะเชื่อ.ข้อกำหนดพีซีที่ค่อนข้างต่ำต้อยก็เพียงพอที่จะเล่นเกมที่สวยงามเช่นนี้ได้ แต่ FYQD ก็ทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมในแนวหน้านี้ และสมควรที่จะได้รับคำชมทุกครั้ง

ฉันประสบปัญหาขัดข้องสองครั้งระหว่างเล่นเกม Bright Memory: Infinite และในที่สุดเกมก็หยุดเปิดตัวเลย เว้นแต่ฉันจะเลือกตัวเลือก DirectX 12

กราฟิกเป็นส่วนสำคัญของวิดีโอเกม แต่เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะพกพาส่วนที่เหลือของผลิตภัณฑ์อย่างที่เราเคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วนในอดีต โชคดีที่ Bright Memory: Infinite มีข้อบกพร่องที่ไม่ทำให้พิการเกินไป แม้ว่าจะค่อนข้างชัดเจนก็ตาม

ด้วยการเล่าเรื่องที่คลุมเครือและบางครั้งก็ไม่สอดคล้องกัน BM:I จึงไม่อยู่ในแนวรับรางวัลด้านการเขียนบทใดๆ แต่จุดเน้นของเกมอยู่ที่การเล่นเกมและกราฟิกอย่างแน่นอน น่าเสียดายที่แบบแรกถูกขัดขวางด้วยความแข็งแกร่งของการเคลื่อนไหวและ AI ที่อ่อนแอ แต่ตัวเลือกมากมายในการยุติศัตรูของ Shelia ก็ชดเชยได้บางส่วน

หากผู้เล่นมุ่งเน้นไปที่การเที่ยวชมสถานที่หรือสร้างภาพตัดต่อแอ็คชั่นที่น่าดึงดูด Bright Memory: Infinite จะเป็นสนามเด็กเล่นที่หลุดออกมาจากความฝันของคุณ แต่ถ้าคุณเล่นด้วยวิธีอื่น มันจะกลายเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ ด้วยเหตุนี้ เกมดังกล่าวจึงเป็นรสนิยมที่ได้มาซึ่งมีความผูกพันที่จะแบ่งแยกความคิดเห็นของชุมชนเกม และการตัดสินจะอยู่ที่ปลายทั้งสองด้านของมาตราส่วน

โปรดทราบว่าเกมนี้มีเนื้อหาเพียงสองถึงสองชั่วโมงครึ่งและอาศัยคุณเล่นซ้ำเพื่อรวบรวมความสำเร็จทั้งหมดและในที่สุดก็ขยายออกไปมากพอที่จะปรับราคาให้เหมาะสม